laatste avond in Nederland
Door: Nicolien Martine
Blijf op de hoogte en volg Nicolien Martine
30 Augustus 2013 | Nederland, Venlo
Mijn lieve oempaloempa's, banaantjes en beliebers,
Morgen is het zover. Beginnen aan een avontuur, niet weten wat me te wachten staat. Spannend, leuk, beangstigend maar vooral opwindend. Voor de hand liggende gedachten gaan door mijn hoofd: Is het een leuke universiteit waar ik ga studeren? Moet ik vaak vroeg opstaan (iedereen kent mijn haat voor de tijdstippen 07.00-11.00)? Zijn de vakken goed te volgen? Houd ik vrije tijd en geld over om te shoppen (en om culturele dingen te doen..;))?
Maar er zijn ook andere vragen die me minstens net zoveel bezighouden: hoe gaat het zijn? Vind ik mijn draai? Zal ik contacten leggen? Zal ik in staat zijn om er van te genieten? Het is een grote stap, voor iedereen en dus ook voor mij. Ik besef me het verschil tussen het punt waar ik nu sta en waar ik 4 jaar geleden stond: jeetje. Geen wonder dat die vragen me bezighouden. Maar ik ga er geen dramatisch verhaal van maken. Daarom is het ook zo fijn om me druk te maken om niet belangrijke dingen, dat relativeert heerlijk:
Ik heb de afgelopen dagen zorgvuldig mijn kleding, nagellak en schoenen gesorteerd. 2 vuilniszakken kleding, 15 paar schoenen en toch een groot deel van mijn nagellakstash, zo'n 100 potjes, gaan mee.
Over die kleding heb ik wel nog wat twijfels. Ik ben toch vooral van de harembroeken en de te vaak gewassen zwart-wordt-grijs t-shirts (Robijn wasmiddel in samenwerking met Jules Deelder (die reclames van: 'ROBIJNNNNN DOET DE WAS BIJ.....) werkt voor geen meter), maar als ik het internet, mijn vriendinnen en mijn intuïtie en voornamelijk mijn bankrekening (en die van al mijn dierbaren overigens) moet geloven zal ik daarmee niet de universiteit binnenkomen. Als je als uni 250 euro per studiepunt vraagt verwacht je ongetwijfeld geen afgetrapte All Stars in je gebouw. Dus. Ik zal mezelf proberen om te toveren in een dame de komende 6 maanden. Ik wil niet weten hoe ik terugkom. Ha! Misschien heb ik dan eindelijk de mijn-wachtkamer-komt-volledig-uit-de-Ikea-catalogus-en-ik-ben-de-12-in-een-dozijn-psychologe-die-nooit-een-onvoldoende-haalde-en-als-motto-heeft-mensen-niet-te-vooroordelen-maar-te-ondersteunen-waar-mogelijk uitstraling. Chique de friemel!
(mijn moeder maakt op dit moment een foto van mijn bagage, ik hoop dat het op één foto past)
Ik heb er zin in. Nog eff genieten van the voice of Holland (je kunt zeggen wat je wilt, maar Trijntje en Ilse stuur je toch niet de deur uit man) en mijn vertrouwde bedje, en dan morgenvroeg op naar Parijs!
xoxo Nic.
Morgen is het zover. Beginnen aan een avontuur, niet weten wat me te wachten staat. Spannend, leuk, beangstigend maar vooral opwindend. Voor de hand liggende gedachten gaan door mijn hoofd: Is het een leuke universiteit waar ik ga studeren? Moet ik vaak vroeg opstaan (iedereen kent mijn haat voor de tijdstippen 07.00-11.00)? Zijn de vakken goed te volgen? Houd ik vrije tijd en geld over om te shoppen (en om culturele dingen te doen..;))?
Maar er zijn ook andere vragen die me minstens net zoveel bezighouden: hoe gaat het zijn? Vind ik mijn draai? Zal ik contacten leggen? Zal ik in staat zijn om er van te genieten? Het is een grote stap, voor iedereen en dus ook voor mij. Ik besef me het verschil tussen het punt waar ik nu sta en waar ik 4 jaar geleden stond: jeetje. Geen wonder dat die vragen me bezighouden. Maar ik ga er geen dramatisch verhaal van maken. Daarom is het ook zo fijn om me druk te maken om niet belangrijke dingen, dat relativeert heerlijk:
Ik heb de afgelopen dagen zorgvuldig mijn kleding, nagellak en schoenen gesorteerd. 2 vuilniszakken kleding, 15 paar schoenen en toch een groot deel van mijn nagellakstash, zo'n 100 potjes, gaan mee.
Over die kleding heb ik wel nog wat twijfels. Ik ben toch vooral van de harembroeken en de te vaak gewassen zwart-wordt-grijs t-shirts (Robijn wasmiddel in samenwerking met Jules Deelder (die reclames van: 'ROBIJNNNNN DOET DE WAS BIJ.....) werkt voor geen meter), maar als ik het internet, mijn vriendinnen en mijn intuïtie en voornamelijk mijn bankrekening (en die van al mijn dierbaren overigens) moet geloven zal ik daarmee niet de universiteit binnenkomen. Als je als uni 250 euro per studiepunt vraagt verwacht je ongetwijfeld geen afgetrapte All Stars in je gebouw. Dus. Ik zal mezelf proberen om te toveren in een dame de komende 6 maanden. Ik wil niet weten hoe ik terugkom. Ha! Misschien heb ik dan eindelijk de mijn-wachtkamer-komt-volledig-uit-de-Ikea-catalogus-en-ik-ben-de-12-in-een-dozijn-psychologe-die-nooit-een-onvoldoende-haalde-en-als-motto-heeft-mensen-niet-te-vooroordelen-maar-te-ondersteunen-waar-mogelijk uitstraling. Chique de friemel!
(mijn moeder maakt op dit moment een foto van mijn bagage, ik hoop dat het op één foto past)
Ik heb er zin in. Nog eff genieten van the voice of Holland (je kunt zeggen wat je wilt, maar Trijntje en Ilse stuur je toch niet de deur uit man) en mijn vertrouwde bedje, en dan morgenvroeg op naar Parijs!
xoxo Nic.
-
30 Augustus 2013 - 19:01
Vincent:
Oeh spannnend! Geniet van je laatste avondje in Venlo, en morgen vol goede moed op stap! -
30 Augustus 2013 - 20:09
Mama:
Lieve Nicolien,
Heel bijzonder zal het worden! Spannend is het zeker, maar volgens mij heb je eerder voor heter vuren gestaan. Vermoeiend zal het in het begin ook wel zijn, maar ach: het reguliere patroon doorbreken zal vast veel positiefs opleveren. Enne: de TGV kan altijd uitkomst bieden ;-)
Ik verheug me op het samen arriveren morgen en lekker paar dagen stad met zijn drieën. Voor je het weet heb je elke zoveel weken een logé. Tijd om te vervelen bestaat niet in Parijs. Als je nog wat tijd overhoudt om te studeren, dat zou wel fijn zijn...
En zoals jezelf altijd tegen mij zegt: " het komt goed ".
Liefs, mama x
-
30 Augustus 2013 - 21:08
Anke En Marieke:
Grr, wat een dikke faal van Jules Deelder! Maar goed om te weten, gezien dat onze halve kledingcollectie toch hetzelfde is houd ik het gewoon op mn ariel!
Wij denken dat het nu tijd is om te stoppen met zorgen maken en gewoon hard te genieten! Met 100 potjes nagellak komt alles goed. Iedereen die je niet mag kun je altijd een klein nagellakongelukje bezorgen, weten de mensen vanzelf dat met jou niet te sollen valt! Misschien ook een goed idee voor je highclass universiteit!
En Nic, blijf misschien toch nog een klein beetje dat bijdehandje die lekker schijt heeft aan alles (zo niet en je wordt echt chique dan weet je aan wie je kledingcollectie kunt doneren -al mag je mijn voormalige broek en nog voormaliger van mn zus, aan iemand anders geven- kan ik mn kast ook weer updaten)
Dus meis, tot snel!!
XXX Anke en Marieke -
31 Augustus 2013 - 00:20
Suzan En Johan:
hee nic,
nogmaals succes en veel plezier. en je bent al chique de friemel omdat je gewoon jezelf bent en doet waar jij zin in hebt en daarom houden we allemaal zo veel van je!!!!
kom heel terug en ga volgend jaar gewoon weer mee op kamp en wie weet tot sneller dan snel!!!
Groetjes suzan en johan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
